Last 2 weeks kita bru je sambut 1 Muharram / tahun baru Islam pada 27.11.2011... Actually me dh wat entry utk wish selamat tahun baru tapi d sebabkan kepenatan yg melampau sepanjang minggu lepas, me tak sempat nak post so jadi la draft jer... nak post sekarang dh jadi belated pulaks.. huhu
Okey, lets start the story... bila teringatkan 1 Muharram, confirm kami 1 family sayu jer hati bila terkenangkan kisah d sebalik 1 Muharram 1432H... Tp story tu next entry yer sbb ni nak story kisah utk 1433H. Sbb dh ckp kat SINI nak cite tntg story ni.... fuh ayat....mcm tonggang terbalik lintang pukang jer....
Previous entry me ada cakap me pegi KFC sbb nak belikan adik me cheezy wedges tu kan.... Actually masa me tengah Q nak beli tu ada story d sebaliknye.... Masa me tngh Q tu, my mama call, then dia bgtau abah jatuh tangga... me dgn bujang pu rushing balik.
Sampai rumah abh kata pegi urut dulu... tp me tngk agak kritikal la juga sbb sampai dh tak boleh nak pijak dah kaki kiri tu... Bila dah urut atuk tu kata rendam dgn ais 15 minit sbb kaki dah membengkak....
Lepas maghrib, abah rendam kaki dgn ais.... abah cakap kaki dia lagi sakit + rasa kebas n mcm2 lagi rasa... Me dgn bujang pun bawa abh pegi hospital... Sesampai d hospital sbb abah mmang tak boleh nak jalan, me ambil la wheel chair. First register + ambil tekanan darah + masuk bilik emergency + kena injection + pegi X-Ray = admitted... kena tahan ward sebab "Tulang tumit retak" . fuhh...berderau darah me bili dengar mcm tu. Ye la lepas ni susah la abah nak jalan.
1st thing yg abah bgtau kat me bila doc ckp kena tahan ward ialah, bawakan makanan, lapar... hehehe... memang me pun lapar sbnrnye sbb tak sempat makan ke hape ke terus zaaaass pegi hospital. Me pun calling2 adik me yg no.2 lak tieha utk hntrkan makanan + bawa ubt abah.
Lepas tieha dh sampai me pun pg masuk ward balik. Actually dah tak boleh masuk sbb bukan waktu melawat, tp nsb baik pak guard tu tak bnyak kerenah dan tak bnyak songeh.... Masa me sampai tu doc tengah buat simen kat hujung katil abah utk d pasangkan kat kaki abah me tu... dan mcm ni la jadinye
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
gmbr ni me ambil curi2... huhu...
lepas doc tu dah pasangkan simen tu abah terus tnye "dah boleh balik ke?" doc kt situ sume gelak... yo la lum sudah lagi dh nak balik.... masa malam tu actually tak boleh nak angkat kaki yg bersimen tu sbb abah kata berat gile. dan nak gerak pun tak boleh sbb sakit.... ni gmbr keesokan harinye....
Then, lepas doc2 tu dah pasangkan simen ni, dtg doc pakar tulang, dia review x-ray tu then dia cakap kat doc2 yg pasang simen tu ape tah me tak pasti le bahasa doktor.. me tak paham le, tp yg me dgr dgn jelas doc pakar tu cakap "ini patah ni, tulang tumit patah". Me ckp dlm hati "whhhaaattt????? patah??? tp mcm mana pulaks docs 4 org yg pasang simen tu cakap tu retakkss?? n me perasan something, dia tak cakap straight to the docs yg dia org buat tu salah. Dia cuma cakap "ini patah ni"... tak kan la dia nak cakap "ini salah ni" kann???? malu la dia org kan....
Then doc pakar tu cakap kat me "ayah adik punye tulang tumit ni patah, esok kita akan tukar simen yg lain la ye" me, angguk je la... bila keesokannye, dia tak tukar pun simen tu sbb doc tu cakap yg ni pun okey... haiiish... me pun peliks la.... kejap mcm ni, kejap mcm tu....
Alhamdulillah la abah tak de bnyak masalah kesihatan.. dan boleh keluar ward keesokan harinye (Sabtu)... ni me amek gmbr masa tngh tunggu doc utk check abah utk kali terakhir b4 abah boleh keluar hospt... bnyk juga procedure nak keluar ward ni rupanye... 1 pengalaman baru buat me....
Owh b4 tu, dah jadi mcm tu ofkoz la kena pakai topang @ tongkat kan.... me nak beli je kat farmasi kat hospital tu tapi tutp lak... ish geram betul. tengok kat situ dia tulis sabtu buka dari pukul 9 pagi smapai 1 tnghari. tp waktu tu baru pukul 11 kot... then me dgn bujang pun meneruskan la misi mencari tongkat d bandar Muar... huh, seb baik jumpa farmasi kat depan Astaka... sederet dgn KFC.
To abah, semoga cepat sembuh dan jgn banyak bergerak....... <======= yg ni me tak sure abah akan ikut ke tak sbb abah bukan jenis yg suka duduk diam... annndd... me paling risau bila abah sibuk je nak bangun n jalan2 kat luar rumah / dlm rumah dgn tongkat tu....
Wah terpanjag pulak entry kali ni.... huhu... jgn mare yer...
p/s; last week mama dgn abah n my adik2 pg kenduri rumah sedara kat bahau. Mama ckp abah tu kaki je sakit tp hati tak sakit le..
2 comments:
Moga2 abah serry akan cepat2 sembuh ye..amin
@mama maman; InsyaAllah kak..
Post a Comment